KURAKLIK hakkında Yeremyaya gelen RABBİN sözü.
2. Yahuda yas tutuyor, ve kapıları solgun, karalar giymiş, yerde
oturuyorlar; ve Yeruşalimin feryadı yükseldi.
3. Ve ileri gelenleri küçüklerini sulara gönderiyorlar; sarnıçlara gelip su
bulmuyorlar; kapları boş dönüyorlar; utanıp rüsvay oluyorlar, ve başlarını
örtüyorlar.
4. Memlekette yağmur olmadığı için çatlamış topraklardan dolayı çiftçiler utanıyorlar,
başlarını örtüyorlar.
5. Evet, kırdaki geyik te yavrusunu doğurup bırakıyor, çünkü ot yok.
6. Ve yaban eşekleri çıplak tepeler üzerinde duruyorlar, çakallar gibi
havayı kokluyorlar; gözleri sönüyor, çünkü yeşillik yok.
7. Gerçi fesatlarımız bize karşı şehadet ediyorsa da, sen kendi isminden
ötürü, ya RAB, işle, çünkü dönekliklerimiz çoktur; sana karşı suç ettik.
8. Ey sen, İsrailin ümidi, sıkıntı zamanında onun Kurtarıcısı, niçin
memlekette bir garip, ve gecelemek için yolundan sapan bir yolcu gibi
oluyorsun?
9. Niçin şaşırmış bir adam gibi, kurtarmağa gücü yetmiyen yiğit gibi
oluyorsun? fakat sen aramızdasın, ya RAB, ve biz senin isminle çağırılıyoruz;
bizi bırakma.
10. RAB bu kavma şöyle diyor: Böylece gezip tozmayı sevdiler; ayaklarını
alıkoymadılar; bundan ötürü RAB onlardan razı değil; şimdi onların fesadını anacak,
ve suçlarını yoklıyacak.
11. Ve RAB bana dedi: Bu kavma iyilik olsun diye yalvarma.
12. Oruç tuttukları zaman, ben onların feryadını işitmiyeceğim; ve yakılan
takdime ve ekmek takdimesi arzettikleri zaman onlardan razı olmıyacağım; fakat
ben kılıçla, ve kıtlıkla, ve veba ile onları bitireceğim.
13. Ve dedim: Ah, ya Rab Yehova, işte, peygamberler onlara: Kılıç
görmiyeceksiniz, ve sizde kıtlık olmıyacak; fakat bu yerde size gerçekten
selâmet vereceğim, diyorlar.
14. Ve RAB bana dedi: Peygamberler benim ismimle yalan peygamberlik
ediyorlar; onları göndermedim, ve onlara emretmedim, ve onlara söylemedim; size
peygamberlik ettikleri yalan bir rüyet, ve falcılık, ve bir hiç, ve kendi
yüreklerinin hilesidir.
15. Bundan dolayı RAB şöyle diyor: Kendilerini göndermediğim, ve: Bu
diyarda kılıç ve kıtlık olmıyacak, diyerek ismimle peygamberlik eden
peygamberlere gelince, bu peygamberler kılıçla ve kıtlıkla bitecekler.
16. Ve peygamberlik ettikleri kavm da kıtlık ve kılıç yüzünden Yeruşalim
sokaklarına atılacaklar; ve onları, kendilerini, karılarını, ve oğullarını ve
kızlarını gömen olmıyacak; çünkü onların kötülüğünü kendi üzerlerine dökeceğim.
17. Ve onlara şu sözü diyeceksin: Gözlerim gece gündüz yaş döksün, ve
durmasın; çünkü ere varmamış kavmım kızı çok acıklı vuruşla, büyük kırgınla
kırıldı.
18. Eğer kıra çıksam, işte, kılıcın öldürdükleri! ve şehre girsem, işte,
kıtlığın hastalıkları! çünkü peygamber de, kâhin de, memleketi dolanmaktalar,
ve bir şey bilmiyorlar.
19. Yahudayı kendinden bütün bütün attın mı? canın Siondan tiksindi mi?
niçin bizi vurdun da bize şifa yok? Selâmet bekledik, ve iyilik gelmedi; ve
şifa vaktini bekledik, ve işte, yılgınlık!
20. Ya RAB, kötülüğümüzü, ve atalarımızın fesadını biliyoruz; çünkü sana
karşı suç işledik.
21. Kendi ismin uğrunda bizi hor görme; kendi izzetinin tahtını ucuzlatma;
bizimle olan kendi ahdini an da bozma.
22. Milletlerin putları arasında yağmur yağdırabilen var mı? ve gökler
yağmur verebilirler mi? ya RAB Allahımız, o sen değil misin? ve biz seni
bekliyeceğiz, çünkü bütün bu şeyleri sen yaptın.