RAB şöyle dedi: Yahuda kıralının evine in, ve orada şu sözü söyle,
2. ve de: RABBİN sözünü dinle, ey Yahuda kıralı, Davud tahtı üzerinde
oturan, sen ve kulların ve kavmın, sizler ki, bu kapılardan giriyorsunuz.
3. RAB şöyle diyor: Adalet ve doğruluk edin, ve soyguna uğramış olanı
zorbanın elinden kurtarın; ve garibe, öksüze, ve dul kadına haksızlık etmeyin,
zorbalık etmeyin; ve bu yerde suçsuz kanı dökmeyin.
4. Çünkü bu şeyi gerçekten yaparsanız, o zaman Davud tahtı üzerinde oturan
kırallar arabalara, ve atlara binerek, kendisi ve kulları ve kavmı bu evin
kapılarından girecekler.
5. Fakat bu sözleri dinlemezseniz, RAB diyor, kendim üzerime and ederim ki,
bu ev harap olacak.
6. Çünkü Yahuda kıralının evinden ötürü RAB şöyle diyor: Sen benim için
Gileadsın, ve Libnan doruğusun; fakat gerçek seni bir çöl, ve oturanı olmıyan
şehirler edeceğim.
7. Ve sana karşı, her birinin silâhları elinde olarak helâk ediciler
hazırlıyacağım; ve senin seçme erz ağaçlarını kesecekler, ve onları ateşe
atacaklar.
8. Ve çok milletler bu şehrin yanından geçecekler, ve herkes kendi
komşusuna diyecek: Bu büyük şehre RAB niçin böyle etti?
9. Ve diyecekler: Çünkü kendilerinin Allahı RABBİN ahdini bıraktılar, ve
başka ilâhlara tapındılar, ve onlara kulluk ettiler.
10. Ölen için ağlamayın, ve onun için dövünmeyin; fakat giden için acı acı
ağlayın, çünkü artık dönmiyecek, ve doğduğu memleketi görmiyecek.
11. Çünkü RAB, babası Yoşiyanın yerine kıral olmuş, ve bu yerden çıkıp
gitmiş olan Yahuda kıralı Yoşıya oğlu Şallum için şöyle diyor: Artık buraya
dönmiyecek;
12. fakat kendisini sürgün götürmüş oldukları yerde ölecek, ve artık bu
diyarı görmiyecek.
13. Vay o adama ki, evini haksızlıkla, ve odalarını adaletsizlikle bina
eder, komşusunu boşuna çalıştırır, ve ücretini ona vermez:
14. Kendime geniş ev, ve havalı odalar bina edeceğim, der, ve kendisi için
pencereler açar; ve erz ağacı ile kaplar, ve ala boyar.
15. Sen çok erz ağacı yığmakla kırallık mı ediyorsun? Baban yiyip içip de,
adalet ve doğruluk etmedi mi? o zaman kendisi için iyi oldu.
16. Düşkünün ve yoksulun davasını gördü; o zaman iyi oldu. Beni tanımak bu
değil mi? RAB diyor.
17. Fakat senin gözlerin ve yüreğin ancak kendi kötü kazancında, ve dökeyim
diye suçsuz kanda, ve edeyim diye gaddarlık ve zorbalıkta.
18. Bundan dolayı Yahuda kıralı Yoşiya oğlu Yehoyakim için RAB şöyle diyor:
Vah kardeşim! Vah kızkardeş! diyerek onun için dövünmiyecekler. Vah efendi! Ah
onun haşmeti! diyerek onun için dövünmiyecekler.
19. Sürütülerek, ve Yeruşalim kapılarından dışarı atılarak eşek gömülür
gibi gömülecektir.
20. Libnana çık da feryat et; ve Başanda sesini yükselt, ve Abarimden
feryat et; çünkü senin bütün oynaşların kırıldılar.
21. İşin iyi giderken sana söyledim; fakat: Dinlemem, dedin. Çocukluğundan
beri yolun budur; sözümü dinlemezsin.
22. Senin bütün çobanlarını yel otlatacak, ve oynaşların sürgüne gidecek; o
zaman bütün kötülüğün yüzünden gerçekten utanacaksın, ve rüsvay olacaksın.
23. Ey sen, Libnanda oturan, yuvasını erz ağaçlarında kuran, sana doğuran
bir kadın gibi sancılar, ağrılar, gelince, ne acınacak halde olacaksın!
24. Yahuda kıralı Yehoyakimin oğlu Konya sağ elimin üzerinde mühür yüzüğü
bile olsaydı, varlığım hakkı için, RAB diyor, yine seni ondan çıkarırdım;
25. ve senin canını arıyanların eline, ve kendilerinden yıldığın adamların
eline, Babil kıralı Nebukadretsarın eline ve Kildanîlerin eline seni vereceğim.
26. Ve seni, ve seni doğuran ananı, orada doğmadığınız başka bir diyara atacağım;
ve orada öleceksiniz.
27. Fakat oraya, canlarının dönmek istediği diyara, dönmiyecekler.
28. Bu Konya kişi hor görülmüş kırık bir çömlek midir? kimsenin beğenmediği
bir kap mıdır? niçin kendisi ve zürriyeti dışarı atıldılar, ve bilmedikleri
diyara atıldılar?
29. Diyar, ey diyar, RABBİN sözünü dinle, ey diyar!
30. RAB şöyle diyor: Bu adamı çocuksuz, günlerinde işi iyi gitmiyecek bir
adam olarak yazın; çünkü artık işi iyi gidip Davud tahtı üzerinde oturan, ve
Yahudaya saltanat eden onun zürriyetinden kimse olmıyacak.