VE Mattanın oğlu Şefatya, ve Paşhurun oğlu Gedalya, ve Şelemyanın oğlu
Yukal, ve Malkiyanın oğlu Paşhur, Yeremyanın bütün kavma söylediği şu sözleri
işittiler:
2. RAB şöyle diyor: Bu şehirde kalan kılıçla, kıtlıkla ve veba ile ölecek;
fakat Kildanîlere çıkan adam yaşıyacak, ve canı kendisine çapul malı olacak, ve
sağ kalacaktır.
3. RAB şöyle diyor: Bu şehir mutlaka Babil kıralının ordusu eline
verilecek, ve onu alacaktır.
4. Ve reisler kırala dediler: Rica ederiz, bu adamı öldürsünler; çünkü
böyle sözler söyliyerek bu şehirde artakalan cenk adamlarının ellerini, ve
bütün kavmın ellerini gevşetiyor; çünkü bu adam bu kavmın selâmetini değil
ancak zararını arıyor.
5. Ve kıral Tsedekiya dedi: İşte, o sizin elinizde; çünkü kıral size karşı
bir şey yapamaz.
6. O zaman Yeremyayı aldılar, ve muhafızlar avlusunda olan kıral oğlu
Malkiyanın sarnıcına onu attılar; ve Yeremyayı iplerle sarkıttılar. Ve sarnıçta
su yoktu, ancak çamur vardı; ve Yeremya çamura battı.
7. Ve kıral evinde olan kızlar ağası Habeş Ebed-melek, Yeremyayı sarnıca
atmış olduklarını işitti; ve kıral Benyamin kapısında oturmakta idi,
8. ve Ebed-melek kıral evinden çıktı, ve kırala söyliyip dedi:
9. Efendim kıral, bu adamlar, sarnıca attıkları Yeremya peygambere
ettikleri her şeyde kötülük ettiler; ve olduğu yerde açlıktan ölecek, çünkü
artık şehirde ekmek kalmadı.
10. Ve kıral Habeş Ebed-meleke emredip dedi: Buradan yanına otuz kişi al,
ve peygamber Yeremyayı ölmeden evel sarnıçtan çıkar.
11. Ve Ebed-melek adamları yanına aldı, ve kıral evine hazine odasının
altına girdi, ve oradan yırtık paçavralar ve yıpranmış esvaplar aldı, ve onları
iplerle sarnıca Yeremyaya sarkıttı.
12. Ve Habeş Ebed-melek Yeremyaya dedi: Şimdi, yırtık paçavraları, ve
esvapları iplerin altından koltuklarının altına koy. Ve Yeremya öyle yaptı.
13. Ve Yeremyayı iplerle çektiler, ve onu sarnıçtan çıkardılar; ve Yeremya
muhafızlar avlusunda kaldı.
14. Ve kıral Tsedekiya gönderdi, ve Yeremya peygamberi kendi yanına, RAB
evinde olan girilecek yerlerin üçüncüsüne getirtti; ve kıral Yeremyaya dedi:
Sana bir şey soracağım; benden bir şey gizleme.
15. Ve Yeremya Tsedekiyaya dedi: Sana bildirirsem, mutlaka beni
öldürmiyecek misin? sana öğüt verirsem de, beni dinlemezsin.
16. Ve kıral Tsedekiya Yeremyaya gizlice and edip dedi: Hay olan RAB ki, bu
canı bize yarattı, onun hakkı için seni öldürmiyeceğim, ve senin canını arıyan
bu adamların eline seni vermiyeceğim.
17. Ve Yeremya Tsedekiyaya dedi: İsrailin Allahı, orduların Allahı, RAB
şöyle diyor: Eğer Babil kıralının reislerine sen çıkarsan, canın yaşıyacak, ve
bu şehir ateşte yanmıyacak; ve sen, ve evin sağ kalacaksınız.
18. Fakat Babil kıralının reislerine çıkmazsan, bu şehir Kildanîlerin eline
verilecek, ve onu yakacaklar, ve sen onların elinden kaçıp kurtulmıyacaksın.
19. Ve kıral Tsedekiya Yeremyaya dedi: Kildanîlere geçmiş olan Yahudilerin
eline beni verirler de, benimle eğlenirler diye onlardan korkuyorum.
20. Ve Yeremya dedi: Vermezler. Sana söylediğim şeyde RABBİN sesini işit,
rica ederim; ve sana iyilik olur, ve canın sağ kalır.
21. Fakat sen çıkmak istemezsen, RABBİN bana gösterdiği söz şudur:
22. İşte, Yahuda kıralının evinde kalan bütün kadınlar Babil kıralının
reislerine çıkarılacaklar, ve o kadınlar diyecekler: Yakın dostların seni
aldattılar, ve seni alt ettiler; senin ayakların çamura battı, onlar geri
döndüler.
23. Ve senin bütün karılarını, ve oğullarını Kildanîlere çıkaracaklar; ve
sen onların elinden kaçıp kurtulmıyacaksın; fakat Babil kıralının eli seni
tutacak; ve sen bu şehri yaktıracaksın.
24. Ve Tsedekiya Yeremyaya dedi: Bu sözleri kimse bilmesin, sen de ölmiyeceksin.
25. Ve seninle söyleştiğimi reisler işitirler, ve sana gelip: Kırala ne
söyledin, ve kıral sana ne dedi ise şimdi bize bildir, bizden gizleme ve seni
öldürmeyiz, derlerse,
26. onlara: Beni Yonatanın evine göndermesin de, orada ölmiyeyim diye,
yalvarışımı kıralın önüne düşürdüm, dersin.
27. Ve bütün reisler Yeremyaya gelip ona sordular, ve kıralın emretmiş
olduğu bütün bu sözlere göre onlara anlattı. Ve artık ona bir şey demediler,
çünkü işi kimse işitmemişti.
28. Ve Yeruşalimin alındığı güne kadar Yeremya muhafızlar avlusunda kaldı.